Człowieczeństwo

Tak sobię siedzę i rozmyślam o tym jakimi jesteśmy ludźmi, czy każdy człowiek z natury jest dobry? Czy zło, którego w życiu dokonujemy to faktycznie zło ? A może zmuszają nas do tego inni, może społeczeństwo postawiło zbyt wysoką poprzeczkę i po prostu nas to przerasta? 

Wydaję mi się, że jesteśmy dobrymi ludźmi o czułych serduszkach ale po prostu zagubiliśmy się w dzisiejszych czasach. Życie zweryfikowało nasze człowieczeństwo i zmusiło nas do założenia masek bezdusznych istot. Dlaczego? Po prostu dziś każdy czegoś od nas chce, nikt nie docenia tego jak bardzo się staramy. Jestesmy pozostawieni samym sobie, bez wsparcia ze strony świata, a nawet czasem ludzi, ktorymi się otaczamy. Gonimy ciągle przed siebie, po trupach do celu zdobywając coraz wyższe levele. Po co ? Bo tego od nas wymagają, chcą od nas perfekcji, narzucają swoje reguły i okreslone zasady. Próbują zmusić nas do porzucenia własnego szczęścia i potrzeb tylko po to, żeby zaspokoić ich własne. Co możemy z tym zrobić ? Walczyć ! O swoje dobro, szczęście, o własne życie. Nie wypruwajmy się dla zasady czy reguły. Nie próbujmy uszczęsliwić wszystkich wkoło rezygnując z siebie, bo tego i tak nikt nie doceni. Ludziom nigdy się nie dogodzi . Zawsze coś zrobisz nie tak, nawet jeśli dajesz z siebie 110%. Zawsze kogoś urazisz nawet jesli dobierasz najbardziej delikatne słowa. Zawsze będziesz najgorszy, nawet jeśli jesteś najlepszy. Dziś rządzi egoizm. Dlatego jeśli posiadasz w sobie uczucia, jęsli jesteś człowiekiem, który ma serce, to dbaj o nie. Dbaj o własne przekonania i wartości. Nie daj zrobić z siebie marionetki w czyiś rękach, bo to TY kierujesz swoim życiem. To TY masz być dziś szczęśliwy. To TY się liczysz. Jesteśmy tylko ludźmi, mamy prawo popełniać błędy, być normalni, mamy prawo się mylić, nie musimy być idealni, mamy prawo myśleć o sobie i swoich potrzebach, mamy prawo, a nawet obowiązek odpocząć od dnia codziennego i ciagłych wymagań. Dlaczego? Pamiętajcie, życie mamy tylko jedno, więc żyj dla siebie, nie dla innych. Żyj tak abyś na starość usiadł z herbatką w bujanym fotelu i nie żałował niczego. Byś nie musiał dojść do wniosku, że przez 70 lat robiłeś wszystko dla innych, a co zrobiłeś dla siebie ?